Deze avond komen Onno Blom (en zijn vader Hans Blom oud-directeur bij het NIOD), vertellen over Oorlogsduif.

Hinke Piersma wordt geïnterviewd door Jan Hoogendoorn over haar boek Vergeet de trieste dagen …. Hinkes echtgenoot Rik Hoogendoorn verzorgd samen met zijn schoonzus Anke Piersma de muziek.

Onno Blom is schrijver, recensent en freelancejournalist.

In Oorlogsduif vertelt Onno Blom voor het eerst de verborgen geschiedenis die zijn familie verscheurde. Zijn grootvader, Jan Blom, zat tijdens de Tweede Wereldoorlog in het verzet. Maar zijn overgrootvader, Johan Blom, zat met zijn vrouw en zeven andere kinderen bij de NSB. Jan voegde zich vlak voor de hongerwinter bij de gewapende verzetsgroep De Duif in Friesland. Daar werd zijn beste vriend door de Duitsers gepakt en geëxecuteerd. Johan overleed in de zomer van 1945 in kamp Westerbork, waar na de bevrijding collaborateurs werden opgesloten.

Wonderlijk genoeg werden na de oorlog de familiebanden hersteld. Niemand merkte iets aan de Blommen. Over het zwarte verleden werd gezwegen. Totdat Onno besloot het zwijgen te doorbreken. Samen met zijn vader, de historicus Hans Blom en voormalig directeur van het NIOD, ging hij op zoek naar wat zijn grootvader en overgrootvader is overkomen.

Hinke Piersma is Hoofd Onderzoek en adjunct-directeur bij het NIOD. In 2005 promoveerde ze aan die universiteit van Amsterdam op het proefschrift De drie van Breda. Duitse oorlogsmisdadigers in Nederlandse gevangenschap 1945-1989. Sinds 2003 is ze als onderzoeker aan het NIOD.

Vergeet de trieste dagen…

De Joodse jurist David Simons (1904-1998) bewoog zich zijn hele leven ogenschijnlijk moeiteloos tussen twee werelden. Hij maakte al vóór de Tweede Wereldoorlog carrière in een niet-Joodse omgeving, daarbuiten zette hij zich, gedreven door zionistische idealen, in voor de Joodse gemeenschap. Met zijn gezin overleefde hij de Duitse bezetting onder bescherming van het departement van Binnenlandse Zaken.

Na de oorlog pakte hij zijn vooroorlogse leven weer op. ‘Vergeet de trieste dagen…’ schreef hij in maart 1945 aan zijn zuster in Engeland. In plaats van uren over de oorlogsjaren te praten was het beter om vooruit te kijken. Maar de verdrietige dagen van vervolging en verlies lieten zich niet wegwensen. Zijn echtgenote Ida, pianiste en schrijfster, leed eronder, en ook buiten de intimiteit van het eigen gezin was de oorlog nooit ver weg.

Hinke Piersma ging in dit boek de uitdaging aan om te schrijven over een man die weinig prijsgaf over zijn leven en zich zelden uit de tent liet lokken.

Foto’s Anke en Rik: Josetta Mellies