Henk Walbroek is trouw bezoeker van BREStheater. Vanaf 1983 was hij beheerder van Cultureel Centrum De Goote en hij werkte na de bouw van BREStheater tot 2012 als gebouwenbeheerder van BRES en Dukdalf. Hij deelt graag zijn herinneringen met ons.
Als Henk plaatsneemt in de fijne zithoek van de bibliotheek in DukdalfBRES haalt hij eerst een groen plakboek tevoorschijn. ‘Dit is het plakboek dat mijn moeder maakte vroeger. Het staat vol artikelen over De Goote’. Op de voorkant prijkt het logo van het culturele centrum dat in 1983 aan de Reede in de L.A.S. gevestigd werd. Ze heeft het zelf getekend, want ‘je ziet het gaatje van de passer nog’.
Als we het plakboek openslaan zien we artikel na artikel over de opening van Cultureel Centrum De Goote, dé ontmoetingsplek voor alle Briellenaren. Aan het drie weken durende openingsprogramma besteedde de gemeente maar liefst 22.000 gulden, valt in één van de artikelen te lezen. Er was blijkbaar veel mee gemoeid dat de bevolking de ontmoetingsplek zou omarmen.
Al snel volgen artikelen waaruit duidelijk wordt dat het gebouw voor vele zaken wordt ingezet. De vrijmetselaarsloge kwam een groot feest geven. De roeiclub gaf lezingen. En er waren vaak modeshows. Henk herinnert zich nog goed: ‘Ik moest altijd erg lachen, want de dames die naar zo’n modeshow kwamen wilden natuurlijk goed voor de dag komen. Maar dan gebeurde het regelmatig dat twee dames dezelfde outfit bij eenzelfde winkel hadden gehaald en hadden aangetrokken. Het was zó grappig om hun reacties dan te zien.’
Zuinigheid
Ook was er een keer een groot feest van Akzo zout chemie. De maar liefst 1000 gasten werden verdeeld over De Goote en de Sportzaal (van een andere uitbater). Voor het gemak werden consumptiebonnen gebruikt. Maar gedurende de avond kwamen steeds meer van de gasten van de sportzaal naar De Goote om bier te halen. Zóveel, dat Henk halverwege de avond naar de sportaccommodatie moest om twee vaten bier te lenen. Wat bleek: voor het bier werd bij de sportaccommodatie meer bonnen gevraagd dan bij De Goote en dat had men héél snel door!
De volgende dag belde mevrouw Kester, de wethouder van Welzijn die direct betrokken was bij de totstandkoming van De Goote. Vooral wilde ze alles weten over de financiën. ‘Wat heeft het opgebracht?’, was dan ook de eerste vraag die ze stelde. ‘10.000 Gulden’, kon Henk gelukkig antwoorden. ‘En hoeveel was er over van de broodjes?’ Henk antwoordde met trots dat hij van 1000 broodjes slechts tíen broodjes had over gehouden. ‘Doe je die 10 in de vriezer?’, was haar ontnuchterende en zuinige reactie.
Gemoedelijke sfeer
‘Artiesten waren altijd blij als ze in De Goote waren’, vertelt Henk. ‘Bij andere theaters ging het voorbereiden en het soundchecken volgens een strak schema en dat vond men maar kil. Maar bij ons was het gemoedelijk. Wij begonnen altijd met een bakkie en spraken dan het lichtplan door. Daarna gingen we ieder rustig aan het werk en werkten zo nodig door in de pauze totdat alles in orde was. De artiesten hadden het vaak over de ‘huislijke sfeer’ in De Goote en kwamen daarom graag terug.’
Zo ook Youp van ’t Hek die een keer binnenstapte terwijl Henk net aan het eten zat dat zijn vrouw Ria was komen brengen. Ze had de kinderen even meegenomen, ze waren een jaar of acht. Youp vroeg de kinderen de flyers naar de zaal te brengen en of vroeg ook of ze ook bleven kijken die avond. Henk legde uit dat het een gewone weekavond was en dat de twee de volgende ochtend weer naar school moesten. Waarop Youp quasi verontwaardigd zei: ‘Ja hoor, ze nemen wel allemaal kinderen in deze moderne tijd, maar ze een stukje cultuur meegeven, ho maar!’ Met als gevolg dat beiden kinderen uiteraard Youp’s optreden mochten bijwonen en zeer laat naar bed gingen.
Een andere leuke herinnering heeft Henk aan schrijver en zanger Hans Dorrestijn. Hans blijkt, net als Henk, een fervent vogelaar. Een gesprek over vogels in de kleedkamer liep zó uit, dat de artiest bijna te laat in de zaal verscheen voor zijn optreden. Halverwege de avond kondigde hij een lied aan met de woorden: ‘Mensen, dit lied is voor Henk. Wij hebben zulke leuke gesprekken gehad over vogels, dat ik deze speciaal voor hem wil zingen’. Henk genoot volop.
Henk herinnert zich dat bij groot evenement in de Goote of in de Dukdalf er eerst schoon schip gemaakt moest worden voor de andere dag en pas dán kwamen bitterballen en bier op tafel. ‘Dan werd er nog lang na gekletst tot in de late uurtjes’.
Henk in de krant
Henk is zo belangrijk voor het Sociaal-Cultureel Centrum, dat een foto van hem niet kon ontbreken in de krant. De moeder van Henk was maar wat trots, en plakte het artikel uiteraard ook in:
Ook ontving de familie Walbroek een speciaal bedankje voor het leveren van de scheepsbel die boven de bar kwam te hangen. De scheepsbel was van de loodsboot van de vader van Henk, die inmiddels met pensioen was. ‘Dat de bel maar vele malen geluid mag worden en de omzet van de bar tot ongekende hoogte doen stijgen! ‘, schreef men er bij.
Geuzenmaaltijd
De theaterzaal werd ook gebruikt voor de geuzenmaaltijd van de 1 April Vereniging. Henk herinnert zich nog goed hoe immens het karwei was om dit allemaal te regelen. Want met een klein keukentje, pannen vol raasdonders die op kleine gaspitjes in verschillende lokalen werden opgewarmd en een slechts een traplift waarmee de zware pannen omhoog naar de zaal werden vervoerd, was dat geen peulenschil.
Afbraak De Goote
In 2005 werd De Goote afgebroken, wat Henk heel verdrietig vond. Henk herinnert zich wel één heel bijzonder mooi moment van die tijd: hij stond namelijk boven op een tafel de lampen uit te draaien toen zijn zoon belde: ‘Pap, je bent opa geworden’.
Thuisconcert Mannen van Naam
Nadat Henk nog enige jaren het gebouwenbeheer van BRES en Dukdalf verzorgde, ging hij in 2012 met pensioen. Maar het theater bleef trekken. Tijdens één van de vele theateravondjes met zijn vrouw in BREStheater, won Henk een thuisconcert van de Mannen Van Naam.
Het werd een prachtig optreden van anderhalf uur, met welkomstwoord van Henk Walbroek zelf vooraf voor alle aanwezigen. ‘We hadden een heel buffet en veel vrienden, ook oud-collega’s van BREStheater, waren erbij. Het was echt geweldig.’
Theater blijft trekken
Henk en zijn vrouw Ria blijven naar BREStheater komen. ‘Ik mis nog wel eens de gemoedelijkheid van vroeger, toen er nog niet zoveel regeltjes waren en alles kon. Het is nu wel echt een stuk professioneler geworden. Maar we komen nog altijd graag en zitten dan ook vaak nog lang na.’ Hij lacht: ‘We gaan meestal pas weg nadat alle andere bezoekers al vertrokken zijn!’ Vorige week zaterdag waren Henk en Ria nog bij The Fureys. ‘We hadden de hele week rotweer en vervolgens ben je in die zaal en geniet je van de warme Ierse muziek.. dan word je vanzelf weer helemaal blij!’
Wil je, net als Henk, ook eens genieten van een lekkere avond er helemaal uit? Kijk dan eens in onze BREStheater agenda.
Theater
Cabaret
Film