Eén van de vrijwilligers die ons al jarenlang bijstaan is Jan Posma van de werkgroep theatertechniek. Hij deelt op deze pagina een grappige herinnering aan een voorstelling in De Goote, mét tekkel!!! ;).
Na het lezen van de ‘Herinneringen van Peter de Neef’ kwamen ook bij mij herinneringen weer boven drijven. Herinneringen vanuit de theatertechniek van theater De Goote, waarvoor Peter mij enthousiast heeft weten te maken.
Theaterzaal De Goote
In 1990 ben ik volledig ‘blanco’ de theatertechniek ingerold. Destijds waren wij, de werkgroep theatertechniek, de ‘Sander Mieroppen’ van De Goote. Eén van de anekdotes, die ik mij als zelfstandig opererende theatertechniektechneut nog helder voor de geest kan halen, is de volgende:
Het zal midden jaren 90 zijn geweest. Er stond een optreden gepland van Joop Visser, die in een vorig theaterleven ook als Jaap Fischer had opgetreden (zie bijv. YouTube: Jaap Fischer Het ei). Joop reisde zonder technicus en vertrouwde volledig op mijn op dat moment opgebouwde expertise. ’s Middags had ik het podium al helemaal optreden-klaar gemaakt. Een stoel zo sfeervol mogelijk uitgelicht en twee microfoons op statief in positie gebracht. Een voor zijn gitaar en een voor de zang. Alle aansluitingen gemaakt en gecheckt, zodat de soundcheck (niet onbelangrijk voor een muziekvoorstelling) tijdig kon plaatsvinden.
Vooraf was er telefonisch contact geweest en Joop had mij verzekerd ruim op tijd aanwezig te zullen zijn. Dat ‘ruim op tijd’ bleek relatief te zijn. Aanvang van de voorstelling was 20:15u en ik had gehoopt uiterlijk om 19:00u de soundcheck te kunnen doen. Twee microfoons………een eitje, dacht ik. Om 19:00u………geen Joop. Om 19:15u……..geen Joop. Om 19:30u……..geen Joop.
De mobiele telefoon was in die tijd nog geen gemeengoed. Om 19:45u……..geen Joop. Om 20:00u……..geen Joop. Na 20:00u begon het aanwezige publiek alvast richting theaterzaal te lopen. Het zal 20:05 geweest zijn toen Joop, vergezeld van gitaar en zijn tekkel, het pand betrad.
Joop en ik zijn direct doorgelopen naar de kleedkamer, waar hij zich kon voorbereiden op zijn voorstelling. Joop zei tegen mij dat ik mij geen zorgen hoefde te maken. Vervolgens ben ik teruggelopen naar de regiekamer om achter de licht- en geluidstafel te gaan zitten. Het publiek was binnen en Joop kwam op, nog steeds vergezeld van gitaar en zijn tekkel (die blijkbaar mee ging naar alle optredens). De tekkel kreeg zijn plek toegewezen en Joop nam bezit van de stoel. Toen begon Joop: “Goedenavond mensen, ik was helaas iets verlaat, dus we doen nu eerst even de soundcheck. Daarna gaan we echt beginnen……. Jan, we kunnen.” En hij begon te spelen. Ik probeerde het geluid zo goed en zo kwaad als het kon in balans te brengen. Na het eerste lied zei Joop: “Jan, we doen er nog één.” Toen hij weer uitgezongen was, zei hij: “Volgens
mij is het goed. Vinden jullie ook dat het goed klinkt? Zo niet, dan gaan we gewoon nog even door.” Op basis van de reacties uit de zaal zei Joop: “Jan, we kunnen beginnen.”
En de tekkel………..die heeft het gehele optreden op zijn kleedje gelegen. Was blijkbaar gewend aan de fratsen van zijn baas.
Jan Posma
Film
Muziek
Theater
Cabaret